De afgelopen maanden zijn intens geweest. Ik heb zoveel handvatten aangereikt gekregen om mijn leven weer op de rit te krijgen, en daar ben ik enorm dankbaar voor. Deze reis – waarin ik worstel met ADD en de overgang – heeft me geleerd hoe belangrijk het is om rust te vinden in mijn hoofd. Om mijn werk en doelen aan te pakken zonder overweldigd te raken. En misschien nog wel het belangrijkste: om te leren leven in het hier en nu.
Maar eerlijk is eerlijk: het blijft een dagelijkse uitdaging. Ondanks dat ik precies weet wat ik moet doen, gaat het nog steeds met vallen en opstaan. Er zijn dagen waarop het lukt, waarop ik voel dat ik grip heb. Maar er zijn ook dagen waarop ik volledig vastloop en weer van voren af aan moet beginnen. Soms voelt het alsof ik vaker dan ooit opnieuw start, maar ik weet ook dat elke nieuwe start een stapje vooruit is.
Wat Helpt Mij?
In de afgelopen maanden heb ik veel geleerd over wat werkt om rust te creëren in mijn leven. Hier zijn de belangrijkste handvatten die ik heb gekregen:
- Bewust ademen: Even een pauze nemen, mijn ademhaling voelen, en daarmee mijn hoofd kalmeren.
- Te doen-lijstjes maken: Maximaal vier dingen per dag op mijn lijst zetten, met altijd één taak die wandelen is. Minder is meer.
- In het hier en nu blijven: Mijn aandacht richten op één ding tegelijk en niet proberen alles tegelijk te doen.
- Wandelen zonder muziek: Echt even met mezelf zijn, zonder afleiding of ruis.
Op papier klinkt het allemaal heel eenvoudig, maar de praktijk is anders. Juist het vasthouden van deze routines vraagt veel discipline en bewustzijn.
De Strijd tegen Oude Patronen
Het begint vaak met een kleine afwijking. Ik zet vier dingen op mijn te doen-lijstje in plaats daarvan die ik er vijf of zes, of ik besluit tóch muziek op te zetten tijdens het wandelen. Het lijkt onschuldig, maar voor ik het weet, glijd ik af. Ik neem te veel hooi op mijn vork, raak overprikkeld, en de chaos sluipt weer mijn leven in.
Wat gebeurt er dan?
- Mijn hoofd raakt vol: Ik wil alles tegelijk doen, maar doe uiteindelijk niets écht.
- Mijn wandelingen veranderen in een taak: Het ontspannende gevoel verdwijnt, en het wordt een verplichting.
- De muziek wordt steeds harder: Van rustige liedjes naar harde techno die mijn gedachten overstemt.
- Mijn lontje wordt korter: Ik word sneller geïrriteerd en kan steeds minder prikkels verdragen.
En uiteindelijk? Dan loop ik vast. Het voelt alsof ik tegen een muur aan knal en even niet meer vooruit kan. Het duurt soms dagen voordat ik doorheb dat ik ben afgedwaald. En vaker nog realiseer ik het pas als ik al helemaal vastzit.
Terug naar de Basis
Op dat punt weet ik wat me te doen staat: terug naar de basis. Het is alsof ik een resetknop indruk en mezelf dwing om weer terug te keren naar de gewoontes waarvan ik weet dat ze werken.
Wat houdt die basis in?
- Wandelen zonder muziek: Elke dag opnieuw, zowel 's ochtends ‘s middags als 's avonds, gewoon naar de brug en terug.
- Een korte te doen-lijst maken: Maximaal vier dingen. En me daar ook echt aan houden.
- Focussen op het hier en nu: Eén ding tegelijk doen en bewust zijn van het moment.
- Rustmomenten inbouwen: Even niets doen zonder schuldgevoel. Gewoon zitten, ademen, en zijn.
Het zijn simpele dingen, maar de kracht zit juist in de eenvoud. Het vraagt van mij om mezelf steeds opnieuw aan deze gewoontes te herinneren en ze consequent toe te passen.
De Uitdaging van Elke Dag
De afgelopen weken merkte ik dat het weer misging. Wandelen was nog het enige dat structuur gaf aan mijn dagen, maar verder was het chaos. In mijn werk, in mijn hoofd, en in hoe ik me voelde. Het gevolg? Ik liep vast. En nu is het opnieuw tijd om terug te keren naar de basis.
Het klinkt misschien alsof dit een eindeloze cyclus is, maar wat ik heb geleerd, is dat het niet erg is om opnieuw te beginnen. Het moet niet perfect zijn. Elke dag is een kans om het beter te doen dan de dag ervoor.
Ja, de uitvoering blijft een uitdaging. Maar ik weet nu dat het mag. Ik mag vallen, ik mag fouten maken, en ik mag opnieuw beginnen. Het gaat erom dat ik blijf opstaan en blijf proberen.
Elke nieuwe dag is een nieuwe start. En zolang ik blijf opstaan, blijf ik groeien.